استاد جلیل شهناز از مفاخر موسیقی ایران و اصفهان
۱۳۹۱ آذر ۲۰, دوشنبه
۱۳۹۱ آذر ۱۴, سهشنبه
پل بابا محمود، فلاورجان
برگرفته از سایت کویرها و بیابانهای ایران
تاسیس آن به سال 702 هجری و بنا به روایتی 712 هجری بازمیگردد. این پل توسط حاکم محلی که دست نشانده ایلخان مغول بود بنام اولجاتیو و نامش بابا محمود پدر محمد اشترگانی است پی ریزی و بنا شده است. یکی از ویژگی های این بنا داشتن گرده ای ملایم در حرکت معماری پل است که تقسیم فشار آب را در دو سوی پل تنظیم می نماید. این پل بارها توسط حاکم زمان تعمیر و بازسازی شده است طول پل حدود 152 متر، عرض از 5 الی 8 متر متغیر است و ارتفاع آن از سطح بستر رودخانه 720 سانتی متر میباشد.
این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۶۳۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در 28 کیلومتری جنوب غربی اصفهان و حدود 2 کیلومتری پیربکران بر روی زاینده رود ساخته شده است. این پل چون در باغ محمود که از روستاهای شهرستان لنجان است قرار گرفته به پل باغ محمود نیز شناخته می شود
توضیح شخصی
شخصا خاطرات زیادی ازاین پل و مزارع اطراف آن دارم . در فاصله کوتاهی ازاین پل منطقه ای وجود دارد بنام مزارع سهر که درآن منطقه باغ کوچکی داشتیم که پر بود از درختان پسته و سیب و گلابی و انواع میوه های محلی و نیز قطعه زمین برنج کاری و همچنین یک قلمستان از درختان باصطلاح محلی کبوده که در حقیقت همان سپیدار است واکثر پایان هفته ها را با پدر و مادر و خانواده به این باغ میرفتیم و بسیاری اوقات برای تفریح و شنا و گاهی با پدر بزرگ برای ماهی گیری به پل بابا محمود می آمدیم
در نزدیکی پل بابا محمود روستایی بود بنام دارگان که کدخدا داشت و از منسوبین ما بود و بسیار مرد مهربان و عزیزی بو بنان شرافت و بسیاری اوقات با خانواده در آن روستا شب ها و روزها را میهمان او بودیم . روانش شاد و یاد همه عزیزان در گذشته
گرامیست
درچه پیازوکوه دنبه
بر گرفته از وب سایت فرصت آنلاین
درچه پیاز شهری است بسیار وسعتیافته که یکی از شهرهای شهرستان خمینیشهر محسوب میشود. این شهر در طول جغرافیایی 33دقیقه و 51درجه و عرض جغراقیایی 37دقیقه و 32درجه با ارتفاع حدود 1598متر از سطح دریا در 11کیلومتری جنوب باختری اصفهان و نزدیک ده «گزین» (محل جنگ شاه اسماعیل اول با الوند بیگ آققویونلو) قرار دارد. کوه «دنبه» در شمال خاوری و کوه «پهن» در جنوب خاور آبادی است.
دستگرد خیار
دستگرد خیار واقع در جنوب غرب شهر اصفهان ومرز بین شهرستان فلاورجان واصفهان محسوب می گردد. دستگرد خیار از شمال به رود خانه زاینده رود ودر بخشی به روستای قائمیه (دنبه )وازغرب به دامنه کوه که اکنون منطقه مسکونی گلزار در آن واقع شده و از جنوب به امتداد کوه صفه که الان کوی امیریه وشهرک ولی عصر می باشدواز شرق به خیابان سیمین (سهره وردی )محدود می باشد. مردم بومی آن داری لهجه اصفهانی می باشند ،شغل اولیه مردم آن کشاورزی ودامپروری بوده است لیکن با توسعه شهر نشینی وگذر اتوبان ذوب آهن در سالهای پایانی دهه 1340به مرور از حجم روستا نشینی کاسته وبه میزان شهر نشینی آن افزوده گردیده است تا جائی که امروز شهرک های امیر حمزه ،ولی عصر ،کوی گلزار ،پردیس وچندین مجموعه بزرگ وکوچک دیگر در حاشیه آن ایجاد گردیده است .از جاذبه های موجود در دستگرد خیار می توان باغ های سرسبز آن ،باغ پرندگان ، ساحل زیبای زاینده
رودو.. اشاره نمود .
به متن فوق باید محصول خیار بسیارخوشبو, کوتاه و کمی چاق ترازخیارهای قلمی دستگرد را اضافه کرد که بنظر میرسد وجه تسمیه دستگرد خیار نیز ناشی از این محصول و کیفیت بسیار بالای آن باشد این نوع خیار تقریبا همیشه با گل زیبای زرد رنگش به بازار اصفهان عرضه میشد
دانشنامه ایرانیکا
اشتراک در:
پستها (Atom)