مرحوم جعفر نوابخش متولد 1293 شمسی مدرس و شاعر، متخلص به نوا. وى در
اصفهان به دنیا آمد. پس از فوت پدر به كرمانشاه رفت و تحصیلات مقدماتى را به پایان
برد. او پس از طى تحصیلات متوسطه به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. سپس در 1329 ش به
استخدام فرهنگ درآمد و به تدریس در مدارس اصفهان اشتغال ورزید. وى از مؤسسین انجمن
ادبى كمال است. از آثارش: «نواهاى جانگداز»، و دیوان اشعار نوای اصفهانی به یادگار
مانده استسروده ای
از نوا
در اندیشه بینوایان
کمال مرد بجاه و جلال وشوکت نیست
کمال اگر طلبی مرد جود واحسان باش
چوآفتاب بگرمی ومهربانی ولطف
سرور بخش دل کافر ومسلمان باش
شبی به کلبه درویش ومستمندان رو
میان جمع پریشان توهم پریشان باش
یتیم ، تانشود کودک گرامی تو
پدر ، برای یتیمان زار ونالان باش
ترا که کاخ رفیع است وجامه های ظریف
بفکر مردم بی خانمان وعریان باش
چودر سرای تو می گسترند بستر ناز
بیاد دربدر خفته در بیابان باش
چوبانوازش موری توان سیلمان شد
توهم ضعیف نوازی کن وسلیمان باش
( نوا ) گرت بود آماده ساز وبرگ ونوا
بحکم عاطفه در فکر بینوایان باش
در اندیشه بینوایان
کمال مرد بجاه و جلال وشوکت نیست
کمال اگر طلبی مرد جود واحسان باش
چوآفتاب بگرمی ومهربانی ولطف
سرور بخش دل کافر ومسلمان باش
شبی به کلبه درویش ومستمندان رو
میان جمع پریشان توهم پریشان باش
یتیم ، تانشود کودک گرامی تو
پدر ، برای یتیمان زار ونالان باش
ترا که کاخ رفیع است وجامه های ظریف
بفکر مردم بی خانمان وعریان باش
چودر سرای تو می گسترند بستر ناز
بیاد دربدر خفته در بیابان باش
چوبانوازش موری توان سیلمان شد
توهم ضعیف نوازی کن وسلیمان باش
( نوا ) گرت بود آماده ساز وبرگ ونوا
بحکم عاطفه در فکر بینوایان باش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر