دیداری دست داد با دوستی که یاد آور دوران کودکی و نوجوانیم درزادگاهم شد ، دوستی که پدرش ادیب، شاعر، مدرس، و بنیان گزار مدرسه وازفرهنگیان خوش نام و با ارزش اصفهان بود .
دیوان شعرش با تخلص فروغ که نام مدرسه اش نیزهمان بود درهرخانه ای یافت میشود سالیان درازعمرش را صرف تربیت وآموزش جوانان اصفهان کرد وزحمات زیادی دراین راه کشید
درهنگام تحصیل در دبیرستان ادب او همواره نظم و اصول را پیگیر و بسیار مقتدرانه درمقابل بی نظمی و عدم رعایت اصول می ایستاد .
برجیس نامی آشنا در فرهنگ اصفهان است و همزمان بود با شاعر باارزش دیگری با تخلص نوا که او نیزازجمله مفاخرادبی اصفهان است و روزی در مورد او هم خواهم نوشت .سروده کوتاه زیررا تقدیم میکنم بههردواینعزیزان و به روح بزرگوارآنان درود میفرستم وازخداوند علودرجاتشان را آرزومندم
نوای اصفهانی گفت روزی
فروغ اصفهان برجیس باشد
چه کم گفت آن سخنگوی سخنور
چراغ آسمان برجیس باشد
جا دارد ازدیگربزرگان ادب ودانش وزحمتکشان ومدرسان آن دوران نیزدرآینده در این صفحه یاد کنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر