رشد طبیعی جمعیت و آب و هوا و منابع آبی استان

- پیوستن روستاهای حومه ی شهرها به شهرها در اثر توسعه ی نقاط شهری.

- تبدیل تدریجی پاره ای از مراکز روستایی به مراکز شهری.

گفتنی است که این استان ترکیب خاصی از جمعیت دارد که با لهجه و آداب و رسوم ویژه خویش به سر می برند . 

مهاجرتهایی که پس از انقلاب در این استان صورت گرفته به سه دسته تقسیم می شود:

- مهاجران جنگ تحمیلی.

 معاودین و پناهندگان کرد عراقی.

 مهاجران افغانی. 

آب و هوا

میانگین دمای هوا در استان اصفهان از غرب به شرق افزایش می یابد. این میانگین در ارتفاعات غربی حدود 4 درجه ی سانتی گراد و در نواحی شرقی حدود 22 درجه ی سانتی گراد است. تغییر دما ناشی از وضعیت توپوگرافی و ناهمواری های استان می باشد. در واقع گرم ترین و سردترین نقاط به ترتیب بر پست ترین و مرتفع ترین نقاط استان منطبق است. 

منابع آبی استان 

استان اصفهان یکی از استان های کم آب ایران است. به طوری که اگر زاینده رود نبود، شهری وسیع و آباد، چون اصفهان هرگز در چنین ناحیه ای شکل نمی گرفت. 

آب های سطحی

مهم ترین و بزرگترین منبع آب های سطحی، که بخش قابل توجهی از نیاز استان را به آب تأمین می کند، زاینده رود است. زاینده رود از منطقه ای به نام ( کوهرنگ) در استان چهارمحال و بختیاری، در دامنه های زردکوه، سرچشمه می گیرد. بستر این رود در قسمت هایی، از سرچشمه تا مصب، از خود آب زایش می کند، به همین دلیل آن را زاینده رود نامیده اند. این نام را اردشیر باباکان به این رود داده است. این رود بزرگترین رودخانه داخلی فلات مرکزی ایران است که از ارتفاعات زردکوه بختیاری، واقع در جنوب غربی این شهر، سرچشمه می گیرد. طول این رود 350 کیلومتر و عرض آن به 10 متر می رسد، ولی با پیوستن آبهای دیگر به این رود به عرض آن افزوده شده و در قسمت وسط، یعنی پل زمان خان، به 25 متر می رسد. پهنای بستر زاینده رود در حدود 15 کیلومتری جنوب غربی اصفهان به 800 متر می رسد. زاینده رود سرانجام به باتلاق گاوخونی در 140 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان، نزدیکی شهر کوچک ورزنه می ریزد. 

مهمترین پلهای مسیر زاینده رود در خارج از شهر اصفهان، عبارتند از : پل اورگان، پل زمان خان، پل کلَه، پل فلاورجان .

مهمترین پلهای داخل شهر، عبارتند از: پل وحید، پل مارنان، پل فلزی، پل ابوذر، سی و سه پل، پل فردوسی، پل چوبی، پل خواجو، پل بزرگمهر و پل شهرستان ( پل شهرستان، قدیمیترین پل زاینده رود است که در محل اصفهان قدیم (جی) واقع شده است.) 

آب های زیرزمینی

این آب ها شامل منابع آب در مناطق و دشت های واقع در حوضه های آبریزکارون، دز، کویر سیاه کوه، مرکزی و دق سرخ است.

از کل میزان آب های زیرزمینی تخلیه شده در استان، سالانه 4575میلیون متر مکعب (32/96 درصد) برای کشاورزی و 30 میلیون متر کعب (63/0 درصد) برای صنعت و 145 میلیون متر مکعب (05/3 درصد) برای شرب مصرف می شود. 

آب آشامیدنی 

آب آشامیدنی شهرها و روستاهای اصفهان از طریق مختلف، چون رودها، چاه، قنات و چشمه ها تأمین می شود. آب مصرفی شهر اصفهان از رود زاینده رود در محل پل کله و نیز چاه های فلمن، واقع در نزدیکی شهر اصفهان، در پای کوه دنبه، تأمین می شود.