با آن که استان اصفهان در دهه های اخیر به سوی صنایع و خدمات گرایش بیشتری پیدا کرده کشاورزی آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. در اصفهان بوستانها و باغستانها و موزارها به میزان حیرت بخشی توسعه دارد .زاینده رود مهم ترین عامل تعیین کننده ی کیفیت و کمیّت کشاورزی در استان اصفهان می باشد. استان به سه منطقه ی دشت، کوهستانی و کوهپایه ای و بیابانی با پوشش گیاهی کم تقسیم می شود.
استـان اصفهان در کنار فعالیت های بزرگ صنعتی دارای توان بالایی در بخش کشاورزی می باشد و از بزرگترین تولید کننده های خربزه سرخ و زرد، سیب زمینی، سیب درختی، پیاز و در زمینه ی محصولات اساسی نیز عملکرد گندم، جو و برنج آن نیز در ردیف بالاترین عملکردهای کشور است.
محصولات این استان از قبیل :
حبوبات، برنج، تنباکو، توتون، زعفران، انگور و میوه های این شهر از قبیل خربزه، هندوانه، انار، سیب، به، هلو، انگور، وغیره معروف است به جز هلو بقیة میوه های آن شهر از نزدیک پائیز تا نوروز می مانند. خربزه اصفهان شهرت بسیار دارد و اکثر مخصوص برخوار است و در قریة سیمین و گرگاب بهتر از جاهای دیگر دیده می شود. شکر پاره(قسمی از زرد آلو) و شـاه میوه (قسمی از امـرود) آن بی مانند است. به و سیب آن در خوش طعمی بی نظیر می باشد.
اصفهان یکی از صادر کنندگان میوه های درختی است. به،گلابی، سیب و گیلاس از مهمترین میوه های این استان است.
محصولات دائمی استان شامل میوه جات هسته دار، میوه جات دانه دار و باغات گردو، فندق، بادام، پسته، خرما، خرمالو، پرورش گل و باغات مخلوط است. حدود 10% اراضی استان را باغات میوه در بر گرفته است که 4/2 % از تولیدات کشور را به خود اختصاص داده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر