مخاطرات طبیعی در استان اصفهان
استان اصفهان، همچون بعضی از استانهای دیگر، کمابیش با حوادث و بلایای طبیعی روبه رو می شود. از مهم ترین حوادثی که در این استان اتفاق می افتد باید به زلزله، سیل، رانش زمین، توفان و خشکسالی اشاره کرد.
1. زلزله
یکی از مهم ترین حوادث طبیعی استان اصفهان، زلزله است. در واقع استان اصفهان از نواحی نسبتاً زلزله خیز ایران محسوب می گردد . خود از جهت شدت و قدرت زلزله به سه بخش تقسیم می شود:
بخش اول: که در شمال، شمال شرق و مشرق استان واقع است. در این بخش روی داده، شدید بوده و تا 5/7 درجه ریشتر هم ثبت شده است.
مهم ترین گسل های این بخش عبارت اند از:
1- گسل کاشان، فین، بیدهند، یخاب .
2- گسل های خور و بیابانک.
بخش دوم: که منطقه ی زاگرس اصفهان را در خود جای می دهد. معمولاً زلزله هایی با 4 تا 5 درجه ی ریشتر روی می دهد و زلزله های بیش تر از 7 ریشتر به ندرت در آن دیده می شود.
بخش سوم: منطقه ای است بین بخش اول و بخش دوم؛ در این بخش زلزله های کم تری نسبت به دو بخش قبلی روی می دهد.
1- سیل
اکثر زمین های مرغوب و حاصلخیز در دشت هایی سیلابی واقع شده اند و همیشه با خطر گسترش سیل روبه رو هستند. میزان خسارات ناشی از سیل در کشور و در استان اصفهان نسبت به سایر انواع حوادث طبیعی بسیار زیادتر است. لازم به ذکر است که اکثر مناطق سیل خیز در قسمت غرب و جنوب غربی استان قرار گرفته اند.
2- رانش و لغزش زمین
در استان اصفهان دو ناحیه ی مهم از نظر رانش زمین وجود دارد که یکی از این دو ناحیه از نظر سن زمین شناسی جوان بوده و تحت تأثیر آخرین حرکات کوه ز ایی شکل گرفته است در ارتفاعات پشت کوه و پیش کوه شهرستان فریدونشهر قرار دارد و ناحیه ی دیگر در شهرستان سمیرم، بخصوص در ناحیه ی پادنا و اطراف رود ماربر، واقع است.
3- توفان
بیابان ها و کویرهای استان غالباً محل وزش دائمی بادهای شدید و توفانی است. در شهرستان نایین ( منطقه ی خور) و آران و بیدگل بادهای شدید، تپه های ماسه ای را به حرکت در می آورد که در نهایت می توان به پیش روی کویر و شوره زار بینجامد.
خشکی و خشکسالی
قسمت اعظم استان، در نیمه شرقی، میانگین بارش کم تر از 100 میلی متر در سال دارد و بنابر این خشک است. توالی بارش در این ناحیه ی جغرافیایی به گونه ای است که تقریباً هر 5 سال، یک خشکسالی ضعیف، هر 11 سال یک خشک سالی متوسط و هر 21 سال یک خشک سالی شدید در سطح استان اصفهان رخ می دهد
استان اصفهان، همچون بعضی از استانهای دیگر، کمابیش با حوادث و بلایای طبیعی روبه رو می شود. از مهم ترین حوادثی که در این استان اتفاق می افتد باید به زلزله، سیل، رانش زمین، توفان و خشکسالی اشاره کرد.
1. زلزله
یکی از مهم ترین حوادث طبیعی استان اصفهان، زلزله است. در واقع استان اصفهان از نواحی نسبتاً زلزله خیز ایران محسوب می گردد . خود از جهت شدت و قدرت زلزله به سه بخش تقسیم می شود:
بخش اول: که در شمال، شمال شرق و مشرق استان واقع است. در این بخش روی داده، شدید بوده و تا 5/7 درجه ریشتر هم ثبت شده است.
مهم ترین گسل های این بخش عبارت اند از:
1- گسل کاشان، فین، بیدهند، یخاب .
2- گسل های خور و بیابانک.
بخش دوم: که منطقه ی زاگرس اصفهان را در خود جای می دهد. معمولاً زلزله هایی با 4 تا 5 درجه ی ریشتر روی می دهد و زلزله های بیش تر از 7 ریشتر به ندرت در آن دیده می شود.
بخش سوم: منطقه ای است بین بخش اول و بخش دوم؛ در این بخش زلزله های کم تری نسبت به دو بخش قبلی روی می دهد.
1- سیل
اکثر زمین های مرغوب و حاصلخیز در دشت هایی سیلابی واقع شده اند و همیشه با خطر گسترش سیل روبه رو هستند. میزان خسارات ناشی از سیل در کشور و در استان اصفهان نسبت به سایر انواع حوادث طبیعی بسیار زیادتر است. لازم به ذکر است که اکثر مناطق سیل خیز در قسمت غرب و جنوب غربی استان قرار گرفته اند.
2- رانش و لغزش زمین
در استان اصفهان دو ناحیه ی مهم از نظر رانش زمین وجود دارد که یکی از این دو ناحیه از نظر سن زمین شناسی جوان بوده و تحت تأثیر آخرین حرکات کوه ز ایی شکل گرفته است در ارتفاعات پشت کوه و پیش کوه شهرستان فریدونشهر قرار دارد و ناحیه ی دیگر در شهرستان سمیرم، بخصوص در ناحیه ی پادنا و اطراف رود ماربر، واقع است.
3- توفان
بیابان ها و کویرهای استان غالباً محل وزش دائمی بادهای شدید و توفانی است. در شهرستان نایین ( منطقه ی خور) و آران و بیدگل بادهای شدید، تپه های ماسه ای را به حرکت در می آورد که در نهایت می توان به پیش روی کویر و شوره زار بینجامد.
خشکی و خشکسالی
قسمت اعظم استان، در نیمه شرقی، میانگین بارش کم تر از 100 میلی متر در سال دارد و بنابر این خشک است. توالی بارش در این ناحیه ی جغرافیایی به گونه ای است که تقریباً هر 5 سال، یک خشکسالی ضعیف، هر 11 سال یک خشک سالی متوسط و هر 21 سال یک خشک سالی شدید در سطح استان اصفهان رخ می دهد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر